Protetyka

Licówki

Licówka stanowi stale uzupełnienie protetyczne pokrywające powierzchnie wargową lub policzkową zębów odcinka przedniego i przednio-bocznego. Charakteryzuje się doskonałą estetyka przy minimalnej inwazyjności i zachowaniu struktury naturalnego zęba. Opracowanie zęba pod licówkę kompozytową lub ceramiczną powinno odbywać się w obrębie szkliwa, co warunkuje bardzo dobrą adhezje (czyli połączenie) uzupełnienia przy maksymalnej oszczędności tkanek własnych zęba. Licówki wykonywane są z materiałów kompozytowych oraz ceramicznych.

Wskazaniem do wykonania licówek są: zmiana kształtu i barwy zęba, uzupełnienie uszkodzonych brzegów siecznych zębów, zamkniecie diastem lub trem (czyli przerw pomiędzy zębami), przebarwienie zębów, zęby stożkowe.

Korony

Korona jest stałym uzupełnieniem protetycznym, które częściowo lub całkowicie pokrywa filar zębowy, odtwarzając kształt anatomiczny zęba i przywracając jego funkcje. Najpowszechniej stosowana jest korona osłaniająca, czyli taka która całkowicie pokrywa filar protetyczny.

Wskazania do wykonywania koron obejmują odbudowę zniszczonej korony klinicznej zęba, a także wzmocnienie korony zęba z żywą miazga i licznymi wypełnieniami. Możemy ją również zastosować w celu poprawienia kształtu korony naturalnej, aby uzyskać lepszą retencje dla klamer protez ruchomych. Korony protetyczne przeznaczone są do ochrony twardych tkanek zęba przed patologicznym starciem a także w celu poprawy estetyki zębów leczonych endodontycznie i przebarwionych.

Wkłady koronowe

Wkład koronowy jest stałym uzupełnieniem protetycznym stanowiącym zarówno samodzielna jednostkę funkcjonalna, jak i element większej konstrukcji protetycznej w postaci mostu. Wkłady koronowe są stosowane w celu odbudowy korony klinicznej zęba, uszkodzonej w wyniku toczących się procesów próchnicowych, urazów lub patologicznego starcia. W zależności od rozległości odbudowywanej powierzchni uzupełnienie może przybierać formę: wkładu (inlay), nakładu (onlay) lub nadkładu (overlay).

• Inlay – pokrywa powierzchnie żująca oraz stoki guzków, nie przekraczające granicy ich szczytów.
• Onlay – odbudowuje wierzchołki guzków zębowych.
• Overlay – odbudowuje także czesiowo powierzchnie językowe/podniebienne, przedsionkowe lub styczne.

Materiały współcześnie stosowane do wykonania wkładów koronowych należą do ceramik dentystycznych, kompozytów technicznych, a także stopów metali szlachetnych na bazie złota.

Wskazania do stosowania wkładów koronowych to odbudowa zniszczonej korony klinicznej zęba (w wyniku starcia patologicznego, urazu, próchnicy), niedorozwój twardych tkanek zębów (niektóre zespoły genetyczne warunkujące nieprawidłową budowę struktur zęba). Wkład koronowy można zastosować również jako element podpierający cierń protezy szkieletowej.

Wklady koronowo-korzeniowe

Wkład koronowo - korzeniowy jest niesamodzielnym uzupełnieniem stałym stosowanym w przypadku znacznego lub całkowitego zniszczenia korony zęba naturalnego przy braku możliwości jej odbudowy metodami zachowawczymi lub protetycznymi z wykorzystaniem wkładu koronowego. Zasadniczą rolą tego rodzaju uzupełnień jest odbudowa zrębu zębinowego oraz zapewnienie retencji przyszłej korony protetycznej lub mostu. Wkłady koronowo - korzeniowe dzielą się na indywidualne i standardowe – każdy z nich jest z powodzeniem stosowany we współczesnej protetyce stomatologicznej odpowiednio do wskazań klinicznych.

Wskazania do stosowania wkładów koronowo - korzeniowych obejmują znaczna lub całkowitą utratę zrębu koronowego na skutek próchnicy, urazu, starcia i licznych wypełnień. Kolejnym wskazaniem są zęby leczone endodontycznie, zakwalifikowane do leczenia uzupełnieniami stałymi (jeśli po ich opracowaniu nie pozostaje dostatecznie dużo tkanek własnych).

Mosty

Mosty protetyczne są protezami stałymi, trwale osadzonymi w jamie ustnej, uzupełniającymi jeden ząb lub większą grupę utraconych zębów. Wskazaniem do wykonania mostu konwencjonalnego (czyli opartego na filarach naturalnych – naszym zębach) są braki międzyzębowe. W przypadku planowania wykonania mostów na filarach implantowanych wskazania poszerzają się o braki skrzydłowe (czyli brak całej grupy zębów bocznych po prawej lub lewej stornie) oraz braki całkowite.

Pamiętaj, miejsce po utraconym zębie nie powinno pozostawać wolne, ponieważ pozostałe zęby mogą zacząć się z czasem przemieszczać do wolnych przestrzeni. Pozostawienie wolnej przestrzeni może również zwiększyć ryzyko chorób dziąseł.

Protezy

Ruchome protezy zębowe są to uzupełnienia protetyczne, które pacjent może sam wprowadzać na podłoże i wyjmować z jamy ustnej. Protezy ruchome można podzielić w zależności od rozległości braków zębowych, czasu użytkowania protezy, pełnionej funkcji lub sposobu przenoszenia sił żucia na podłoże.

• Proteza całkowita – jest ruchomym uzupełnieniem protetycznym, które wprowadzone do bezzębnej jamy ustnej odbudowuje utracona funkcję żucia, poprawia mowę oraz wygląd estetyczny.
• Proteza częściowa – jest ruchomym uzupełnieniem protetycznym, które zastępuje większą lub mniejsza liczbę brakujących zębów. Może być swobodnie wprowadzana i wyjmowana przez pacjenta z jamy ustnej. Wskazaniem do jej wykonania są braki ilościowe zębów niekwalifikujących się do odbudowy za pomocą mostu (zbyt rozlegle) lub braki jakościowe (np. patologiczne starcie zębów prowadzące do zaburzenia zwarcia).
• Proteza natychmiastowa – zaliczana jest do ruchomych, płytowych protez częściowych lub całkowitych, które wykonane zostają przed usunięciem zębów oraz wprowadzone do jamy ustnej bezpośrednio po ich ekstrakcji w trakcje działania środka znieczulającego. Wskazaniem do ich wykonania jest potrzeba usunięcia jednego zęba, kilku lub wszystkich zachowanych zębów, zwłaszcza w przednim odcinku łuku zębowego i konieczność bezpośredniego uzupełnienia powstałego braku.